Josyane, de vertelster, is de oudste dochter van een Parijs' arbeidersgezin. Ze woont in een treurige, naoorlogse nieuwbouwwijk. Dankzij de kinderbijslag breidt het gezin zich gestaag uit. Josyane moet al jong helpen. Zij beschrijft haar leven met een soort droge humor. Ze krijgt weinig aandacht, en geniet van het contact met een oudere Italiaanse bouwvakker, die haar echter misbruikt, zij het eenmalig. Ze is niet dom. Na de lagere school weigert ze echter een vervolgopleiding te kiezen: ze heeft nergens zin in. Ze raakt in de puberteit, gaat haar eigen gang, rotzooit met verschillende jongens, verleidt zelfs een getrouwde man. Ten slotte ontmoet ze haar grote liefde, Philippe. Als ze in verwachting raakt, trouwen ze. Josyane zet in feite het leven van haar ouders voort. Deze roman gaat over het volwassen worden van een meisje uit een Frans arbeidersmilieu. Bij verschijning, 50 jaar geleden, baarde deze roman opzien, vanwege het onderwerp en het taalgebruik. Nu kijken we daar minder van op, maar het thema is nog steeds actueel: het perspectiefloze bestaan van sommige jongeren. Normale druk.